Horen, ruiken, voelen.


Naar buiten, de hond. Het is nog warm, drukkend, maar verlossing komt.
Zachtjes glijden de eerste dikke warme druppels verfrissend over de droge huid.
Lichte ruis klinkt uit de kronen van de droge bomen en struiken. Regen zelden geliefd, tenzij warmte haar ongenadige zijde toont, droogte brengt, de huid te zeer verbrandt.
Langzaam intensiveert het ritme van de druppels. De navy blauwe lucht met paarse gloed biedt ruimte aan fel witte flitsen, van links en rechts zachte rommels, elkaar opvolgend, elkaar iets overstemmend. Mijn t-shirt plakt langzaam vast, de klep van mijn pet pareert druppels, op mijn blote benen ontvang ik kleine verkoelende traktaties, in mijn neus kruipt de gronderige lucht van de droge aarde die zich tegoed doet aan het zo begeerde vocht.
Ik sluit even mijn ogen, de druppels op mijn huid, op de harde dorre bladeren, het rommelen, de natuur laat zich horen, ruiken, voelen.
RH 26/6/20

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ajax Seizoen 24/25

Hypoglycemie?

Nieuwjaarsdag