Nieuwjaarsdag
Nieuwjaarsdag in de polder. Ik zag haar vandaag weer zitten. Alleen in het vrijstaand huis. Het huis. Protestant Christelijk, sobere stijl. De kleiige polder staat er vol mee. Zandsteenkleurige bakstenen met grijze voegen vormen een rechthoekige doos. Een puntdak met grijze dakpannen creëerde ruimte voor een vliering. Degelijkheid stond voorop. Door grote gordijnloze ramen kijk ik de huiskamer in. Stoelen en banken zijn afgedekt met lakens. 'Alleen als er visite komt gaan ze er af'. Zo nam ze zich vast ooit voor. Op het spaanplaten, met gevlamd donkerbruin fineer afgewerkte huisorgel staan verkleurde foto's. Dat wat men herinnert aan hopelijk gelukkige tijden. Tijden waarin het huis bewoond werd door haar man en de kinderen. Buiten in zijn hok lag Boris, de herdershond. Op zondag speelde haar dochter op het orgel na het eerste Kerkbezoek. Haar man in zijn groene zondagse vilten pak, pijp in de mond. Zo luisterden ze gezamenlijk naar haar dochter. Wanneer ze haar og...