Remco typt . . .

Eindelijk een dag vrij. Even niets aan het hoofd. Na twee weken achter elkaar aan het werk te zijn geweest kijkt hij nu vanaf de eetkamerstoel waarop hij zat te lezen naar de tuin. Een bedrogen echtgenoot, een bestolen werkgever, en nog een klus voor een advocaat, hij had bewijzen verzameld, dossiers opgebouwd, mooie facturen verstuurd. De rekeningen konden de komende maand weer ruim worden betaald, de spaarrekening aangevuld. Vanuit de keuken komen heerlijke geuren de woonkamer in. Suzanne maakt een heerlijke saus voor bij de pasta. De favoriet van dochterlief, maar eigenlijk van iedereen in huis. Met een salade erbij, buffel mozzarella, tomaten, rode ui, rozemarijn,  afgemaakt met balsamico azijn, een goede olijfolie, wat zeezout een versgemalen peper. Vanmorgen waren ze samen naar het dorp gefietst, boodschappen gedaan en even naar de boekhandel. De perfecte start van de dag. Dit is genieten. 'Hey schatje.' 'Papaaaaaa!' Huilend stort Veronique in zijn armen. Onbe...

  Zojuist liep ik naar de bus. Een uur eerder dan normaal. De eerste van de maand. Een uur eerder, nog geen scooters en kwetterende schoolgaande jeugd. Even denk ik dat het stil is. Of verwar ik stilte met de relatieve rust. Zodra ik dat dacht hoorde ik plots de eksters klapperen in een hoge boom waar zij met takjes hun kunstige nest aan het construeren waren. U kent ze wel die takkenhopen in een hoge boom, niet van die dunne strootjes, nee toch wel takjes van een halve tot een centimeter dikte. Zeg van die takjes die op je hoofd als een harde tok door je lichaam klinken. Eenmaal gefocust hoorde ik de merel zonder hem te zien. Maar in mijn hoofd vormde de merel zijn evenbeeld. Het mooie diepe zwart met hier en daar een glans van parelmoer, het gele randje om zijn donkere ogen, maar vooral de oranje gele snavel. En ik stel mij voor hoe het lichaampje werken moet om die prachtige klanken te vormen. En dan rolt het geluid van een optrekkende motor mijn bewustzijn binnen, ik hoor auto'...