Remco typt . . .

In het donker met de hond de plas rond. Het kon. Kon. Want angst voor, bracht licht in duisternis. Waar donker, voorheen verlichting bracht. RH 240420

Zij stond aan de kant en zag hem gaan, met de stroom. De stroom die de rugzwemmer meenam, beiden kijkend naar de witte wolkjes aan de blauwe lucht. De stroom die hem mee nam, verder en verder. Witte wolkjes, groter en grijzer en misschien wel richting zwart. Zij staat daar, zwaait. Hij kijkt naar boven, zij ziet hem gaan, verdwijnen met de stroom, ziet hoe witte wolken donker worden, richting zwart. Zij zwaait, nog één keer. RH 080520

Ik had een foto kunnen maken of een filmpje Het geluid kunnen opnemen Of alle drie Van hoe de wind door het riet sloeg en danste Hoe het blad van de wilg grijsblauw kleurde De lucht van blauw naar roze paars De wolken van wit naar grijs En hoe de golven donkergekleurd klotsten Van de spreeuwen die draaiden in de lucht Van de boterbloem die meedeinde Van de fuut die haastig dook of het schreeuwen van een koet Die foto Die film Die opname zou mijn kijken luisteren en voelen veranderen teniet doen Mij beelden geven Woorden ontnemen RH  230520

Wanneer de bank samenspant met slaap en de hond je uiteindelijk door zijn stille wachten wekt. RH 120620

Hey Mike ben jij dat? Waar ben je man!? Geen idee. Ben ik Mike? Ik heb een telefoon en heb het bovenste nummer gebeld. Ik sta in een steeg. In een stad. Gaat het wel goed met je? Er wordt al dagen naar je gezocht man. Waar ben je? Ik, ik weet het echt niet, weet echt niet waar ik ben, of hoe ik hier in Godsnaam gekomen ben. Ik ben misselijk, duizelig, heb koppijn. Ik zit onder het bloed en vuil. Kalm blijven Mike. We bellen nu de politie met een andere telefoon. Kun je zegg en wat je ziet? Misschien dat we dan weten waar je bent. Ik zie een grote vuilniscontainer, en ver weg zie ik een bijzonder iets. Het is een puntig groot ding. Open, met allemaal lijnen erin. Heel hoog lijkt het. Het lijkt een beetje op zo'n ouderwetse meccano toren. Je weet wel met van die balken enzo, maar geen dichte wanden. Ha Mike hoe is ie? Goed wel eigenlijk. Vandaag een mooie dag om eens even gek te doen. Eens even niet naar de baas maar gewoon voor mijzelf wat centen verdienen. Wie weet w...

Dat druk, drukte, tussen je oren zit, suizen brengt en rust tussen je oren stilte brengt. RH 170620

Naar buiten, de hond. Het is nog warm, drukkend, maar verlossing komt. Zachtjes glijden de eerste dikke warme druppels verfrissend over de droge huid. Lichte ruis klinkt uit de kronen van de droge bomen en struiken. Regen zelden geliefd, tenzij warmte haar ongenadige zijde toont, droogte brengt, de huid te zeer verbrandt. Langzaam intensiveert het ritme van de druppels. De navy blauwe lucht met paarse gloed biedt ruimte aan fel witte flitsen, van links en rechts zachte rommels , elkaar opvolgend, elkaar iets overstemmend. Mijn t-shirt plakt langzaam vast, de klep van mijn pet pareert druppels, op mijn blote benen ontvang ik kleine verkoelende traktaties, in mijn neus kruipt de gronderige lucht van de droge aarde die zich tegoed doet aan het zo begeerde vocht. Ik sluit even mijn ogen, de druppels op mijn huid, op de harde dorre bladeren, het rommelen, de natuur laat zich horen, ruiken, voelen. RH 26/6/20