Leraar Aardrijkskunde
De Provence, de Waddeneilanden hebben hun licht gemeen, diffuus glijdt het langs de duinen, het helmgras, de lavendelvelden, de bergen. Limburg in de ochtend. De ochtendzon strijkt in strakke stralen over de heuvels, ook hier het licht diffuus nu okergele klei de gevallen regen ondanks de bescherming door het loof van de aardappelplanten alweer ziet verdampen. Vogels zingen hun ochtendlied, de paardenvijg riekt sterk. Bovenop de meidoornhaag kopjes van tjilpende mussen alert opkijkend naar de passanten op het zandpad. Op de middelbare vond ik Aardrijkskunde misschien wel het meest tot de verbeelding sprekende vak. Verhalen over geboortecijfers, sterftecijfers, geboorte- en sterfteoverschot. Maar nog wel meer de verhalen over tektoniek, vulkanisme, het weer, erosie. Lopend langs de kleine meanderende riviertjes zie je het voor je, de kant waar het sediment blijft liggen, de kant waar het water botst en stukken grond meesleurt, al eeuwen lang. Je ziet dit bij de grote rivieren ove...