Afloop
Toen zij boven arriveerde begroette hij haar hartelijk, voor mensen die hem kenden niets bijzonders, maar voor iemand die een man van zijn statuur en grootte voor de eerst keer ontmoette ongetwijfeld onverwacht en overweldigend. Dat bleek. Ze sprong achteruit, slaakte een gil en viel achterover. De laatste keer dat ze zou vallen, al bij de eerste trede brak ze hoorbaar haar nek, de ledematen volgden, het geknapte spaakbeen deed de huid scheuren waarna bloed de trap rood kleurde. Zonder erbij na te denken ging hij haar levenloze lichaam op zijn molières achterna, maar de gladde zooltjes verloren elke grip op het bebloede tapijt, zo gleed hij uit, klapte met zijn hoofd tegen de betonnen muur, graaide naar de leuning, greep mis en realiseerde zich nog net dat dit een ongewenste afloop zou hebben. Rh