Strijken
De oude dame schuifelt door haar huisje. Vandaag is het de bedoeling dat ze de huiskamer stofzuigt. Zo heeft ze elke dag een extra taak, om alles gedaan te krijgen, en om gewoon in beweging te blijven, iets om handen te hebben. Ze heeft net afgewassen en schuifelt naar de meterkast om de stofzuiger te pakken. Ze loopt met de stofzuiger terug en zet 'm even neer want ze ziet nog een paar slokken koffie in het kopje op de keukentafel. Ze zet het kopje aan haar lippen en geniet van de lekkere thee, altijd zwarte thee, nooit een andere, al helemaal geen groene. Het glas is leeg en ze zet het neer. Ze zucht even en loopt langzaam naar de strijkplank. In eerste instantie wordt ze boos, op zichzelf, ze scheldt op de wereld. Dan voelt ze een enorme machteloosheid die tranen oproept. 'Wat is dit! Wat een klote kop heb ik!' schreeuwt ze tegen de schilderijen aan de muur. En dan is er iets dat haar maar doet lachen, want dat is misschien het beste. Ze laat de strijkplank staan, str...