Bushalte
Ik meende zojuist een gesprek op te vangen. Minimaal twee stemmen die zacht met elkaar spraken. Maar nu ik langs de bushalte loop staat er toch echt maar één persoon. Een wat oudere man. Ik groet hem, met opvallend luide lage stem groet hij terug. Zijn blik naar zijn voeten gericht. Wanneer ik een paar meter verder ben hoor ik toch weer dat gesprek. Diezelfde zachte stemmen. 'Je gaat duidelijk achteruit jongen.' Hoor ik één van de stemmen met een wat hoge, bezorgde toon zeggen 'Maar ik wil niet weg.' Reageert de andere, iets lagere stem op verdrietige toon. Ik draai mijn hoofd om en zie nu wie spreekt, het is de wachtende man bij de bushalte. Hij heeft opgemerkt dat ik kijk. De blik schiet weer naar zijn voeten. Hij oogt nerveus, schuifelt wat ongemakkelijk heen en weer. Zijn handen gestoken in de jaszakken van de bruine dikke winterjas, beige sjawl met bordeauxrood streepje. Ik zie nu ook de bruine wijde rechte ribbroek boven de saaie lompe bruine schoenen. De br...