Aangerand
Ik kijk naar de kaarsrechte lijn die de bomenrij bovenop de dijk volgt. De Geniedijk, onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Her en der vind je nog de betonnen kazematten en forten. Alles van een tijd dat water nog een echt obstakel kon betekenen in een oorlog. Een tijd waarin de luchtmacht niet bestond. De dijk als laatste redmiddel voor onze veiligheid. Ik kan genieten van de wijze waarop de mens het land vormgaf en geeft. Knooppunten waar snelwegen elkaar ontmoeten. Kanalen, singels, de voren in een zojuist geploegde akker. Vooral wanneer ik gespannen ben, niet relaxed, vol stress zit, geven de lijnen vorm aan mijn gedachten, zijn ze leidraden voor de kaders waarbinnen ik mijzelf dwing te blijven denken. Daarom sta ik hier. Alleen, zoekend naar rust, in mijn kop. Op de spaarzame momenten dat ik geheel ontspannen de wereld tegemoet treed is het anders. Ontdaan van gedachten die per definitie tot moeten leiden. Dan is het juíst het onverwachte in de natuur dat mij bekoort. Ee...