Op dun ijs - Een Brian verhaal
Voortgedreven door de lichte wind slingert fijne sneeuw als een slang over het zwarte ijs. De temperatuur flink onder nul. Brian trekt de ijsmuts verder over zijn oren. Zijn kont wordt, nu vocht uit het gras de krant intrekt, langzaamaan kouder. De vrieskou zorgt ervoor dat de fijne motoriek minder goed functioneert. Het blijkt niet eenvoudig om de witte veters van zijn leren Vikings strak te krijgen. Niet te strak, enige doorbloeding gaat straks wel noodzakelijk zijn, hij wil zijn tenen blijven voelen. Onder de donkergroene trainingsbroek met twee witte strepen aan de zijkant kriebelt de lange onderbroek. Brian krabt even, opschieten wil hij. Hij wil zo snel mogelijk op de ijzers staan. Dat mooie maagdelijke ijs op. Hij wil, hij moet de eerste zijn. Op de radio werd gemeld dat schaatsen op open water nog niet veilig zou zijn. Grote groepen kan dit ijs inderdaad niet hebben. Maar Brian is alleen. Schaatst sowieso liever solo. Armen op de rug, beschermers in de hand, vlak onder de r...