Voor de vuist weg
Giuseppe zijn neus, lippen, kaak, ze voelden alsof hij tegen een betonnen muur aan was geklapt. Wat was er gebeurd? Hij was het even kwijt maar toen hij in de verte het fraaie silhouet van een zich snel van hem verwijderende dame zag kwam het terug. De dame was hem tegemoet gelopen, het was al de derde keer dat hij haar toevallig tegen het lijf liep, en opeens was hij voor haar gaan staan en hij had gezegd 'als jouw karakter net zo mooi is als jouw uiterlijk dan neem ik je graag ... ' . 'Mee uit' had hij willen zeggen, maar zo ver was kennelijk niet gekomen. Rh