De 100 meter
Nog één keer maak ik de veters los, strik ze nogmaals. Iets strakker? Of toch iets losser? Elke irritatie en afleiding vermijden. Het inlopen ging goed. De tegenstand is niet verkeerd, enkele jongens ken ik van eerdere wedstrijden. Slokje water. Opperste concentratie, de finale, één moment. Dan moet het goed gaan. Alles moet kloppen. Nogmaals controleer ik het startblok. Zet mijn linker en rechtervoet op de blokken, mijn handen op de lijn. Duimen naar binnen, overige vier vingers naar buiten. Ik kijk naar de lijn, concentreer me, kom omhoog, voel de spanning op mijn achillespezen, kuiten, hamstrings, onderarm en pols. Ik tel tot 3, pam, daar ga ik, ik neem een pas of 10. Dat voelde goed. Nog een paar minuten voor de starter zal schieten. Hij is een bekende, ik weet precies hoe lang hij wacht voor het schot, dat is een voordeel. Trek mijn trainingsbroek uit. Spring een paar keer van spanning. Focus, richt mijn blik op de eindstreep, 100 meter verder. 100 meter in een rechte...