Geen kerstverhaal
Een klein huis, betonnen muren, uitzicht op akkers. Geen buren binnen een kilometer of twee. De inrichting minimalistisch, een tafel voor vier, één stoel, een fauteuil, een bank lang genoeg om op te slaap te vallen, een tv, een schemerlamp boekenkasten. Na het overlijden van zijn doofstomme ouders verliet hij het huis waar hij voor hen had gezorgd. Zijn moeder overleed als eerste. Zijn pa ontwikkelde daarna helse pijnen. Pijnen waar geen traditionele behandeling bij hielp. Daar lag zijn pa, het lijden sprong van zijn gezicht, zijn hele verkrampte lichaam. En toen was daar die arts met een alternatief, pijn bestrijden met pijn. Het leek te helpen, zijn vaders lichaam ontspande. Niet lang daarna overleed hij. Het was klaar, vriendschappen had hij nooit onderhouden, familie was er niet. Het kleine huis bracht hem de rust die hij nodig had. Hij wandelde, las, keek het journaal, fietste zo nu en dan naar dichtstbijzijnde boekhandel voor nieuw leesvoer of de supermarkt voor de nodige bli...