Lijn 300
-Kunt u er tussen?
-Ja hoor, zeker, blijf rustig zitten mevrouw.
In de bus zit bij de plek waar de banken tegenover elkaar geplaatst staan een oudere dame met een rolkoffer tussen de benen. Ik neem plaats op de stoel voor haar.
-Waar gaat de reis naartoe?
Ze noemt een plaats in Wales en een plaats in Schotland.
-Het zal de laatste keer zijn hoor. Hernia. Ik ga met het vliegtuig. Voorheen altijd met het veer. En daarvoor toen mijn man nog leefde met de eigen auto en caravan op de veerpont. Maar mijn man is dood.
Ik wil wat zeggen maar ze draaft lekker door.
-We deden alles samen. Maar de vakanties gingen we altijd met de caravan. Alles deden we zonder hulp. Nu heb ik hulp nodig. Ik heb een hernia en vorige week viel ik waardoor mijn pols is gebroken. Ziet u? En vanmorgen doe ik een keukenla dicht, zit mijn vinger er tussen.
Ze toont me een blauw gele vinger.
-Doet heel erg zeer maar ja ik wil toch naar mijn vrienden en ik ben sterk hoor. Ja ik ben dan wel 82 maar ik doe alles nog zelf hoor.
-82? Dat had ik u niet gegeven hoor.
-Och meneer wat charmant van u. Dat komt omdat ik mijn haar een kleurtje gegeven heb. Gisteren zag ik er nog uit als 90, zo grijs was ik.
Ja ik ben 82 maar hulp wil ik niet hoor. Mijn vrienden in Engeland komen mij wel ophalen op het vliegveld. We zijn al jaren vrienden. Ik spreek 7 talen. Toen mijn man en ik in Japan waren sprak ik Japans met de mensen. Ik wil altijd kunnen praten met de mensen. Schots spreek ik ook, heerlijk zo gezellig.
Mijn pols is gebroken. Er zijn wel mannen die mijn tuin willen bijhouden maar ik wil niemand tot last zijn. Ik was aan het snoeien toen ik zo in de prutsloot naast het huis gleed. Brak ik mijn pols. Maar ik heb ook wel gelachen en genoten hoor. Was echt heerlijk die prut. Volgende keer zoek ik een tuinman.
Oh jeeh! We zijn al op Schiphol!
Met kromme rug en een brede glimlach rolt ze met koffer richting chauffeur.
-Doe voorzichtig en goede reis!
Bij het uitstappen zie ik hoe een mediterrane man van middelbare leeftijd haar rolkoffer aanneemt en voor haar op de stoep zet. Ze geeft hem een kus op zijn hoofd. Wanneer hij langs mij loopt kijkt hij mij aan. Duidelijk nog vertederd door deze levenslustige dame zegt hij; Ze noemde mij lieverd.
(c) RH 16/10/18
Lees ook …
-Ja hoor, zeker, blijf rustig zitten mevrouw.
In de bus zit bij de plek waar de banken tegenover elkaar geplaatst staan een oudere dame met een rolkoffer tussen de benen. Ik neem plaats op de stoel voor haar.
-Waar gaat de reis naartoe?
Ze noemt een plaats in Wales en een plaats in Schotland.
-Het zal de laatste keer zijn hoor. Hernia. Ik ga met het vliegtuig. Voorheen altijd met het veer. En daarvoor toen mijn man nog leefde met de eigen auto en caravan op de veerpont. Maar mijn man is dood.
Ik wil wat zeggen maar ze draaft lekker door.
-We deden alles samen. Maar de vakanties gingen we altijd met de caravan. Alles deden we zonder hulp. Nu heb ik hulp nodig. Ik heb een hernia en vorige week viel ik waardoor mijn pols is gebroken. Ziet u? En vanmorgen doe ik een keukenla dicht, zit mijn vinger er tussen.
Ze toont me een blauw gele vinger.
-Doet heel erg zeer maar ja ik wil toch naar mijn vrienden en ik ben sterk hoor. Ja ik ben dan wel 82 maar ik doe alles nog zelf hoor.
-82? Dat had ik u niet gegeven hoor.
-Och meneer wat charmant van u. Dat komt omdat ik mijn haar een kleurtje gegeven heb. Gisteren zag ik er nog uit als 90, zo grijs was ik.
Ja ik ben 82 maar hulp wil ik niet hoor. Mijn vrienden in Engeland komen mij wel ophalen op het vliegveld. We zijn al jaren vrienden. Ik spreek 7 talen. Toen mijn man en ik in Japan waren sprak ik Japans met de mensen. Ik wil altijd kunnen praten met de mensen. Schots spreek ik ook, heerlijk zo gezellig.
Mijn pols is gebroken. Er zijn wel mannen die mijn tuin willen bijhouden maar ik wil niemand tot last zijn. Ik was aan het snoeien toen ik zo in de prutsloot naast het huis gleed. Brak ik mijn pols. Maar ik heb ook wel gelachen en genoten hoor. Was echt heerlijk die prut. Volgende keer zoek ik een tuinman.
Oh jeeh! We zijn al op Schiphol!
Met kromme rug en een brede glimlach rolt ze met koffer richting chauffeur.
-Doe voorzichtig en goede reis!
Bij het uitstappen zie ik hoe een mediterrane man van middelbare leeftijd haar rolkoffer aanneemt en voor haar op de stoep zet. Ze geeft hem een kus op zijn hoofd. Wanneer hij langs mij loopt kijkt hij mij aan. Duidelijk nog vertederd door deze levenslustige dame zegt hij; Ze noemde mij lieverd.
(c) RH 16/10/18
Lees ook …
Reacties
Een reactie posten