Geeltje - Due

Giallo Due

-Goedemorgen inspecteur.

-Goedemorgen meneer de commissaris. 

-Je bent er voor de verandering deze keer eens snel bij Gino.

Inspecteur Gino had geen goede reputatie. Al meerdere malen had hij een slechte beoordeling gekregen van de commissaris. Op diverse gebieden moest het beter, minder drinken, sneller op een PD, empathischer, respectvoller, socialer, de regels beter volgen, representatiever en dat soort zaken. Maar tegelijkertijd was hij de man die meeste zaken oploste en bij schietoefeningen de hoogste scores van het korps behaalde. 

Hoewel Gino niet van plan was echt te veranderen was hij de laatste tijd wel wat allerter, hij had een vriendin,  Maria, ze was 20 jaar jonger dan hij en zij stond elke dag vroeg op, ging hardlopen, was supergespierd, was een krek in diverse vechtsporten, ze was prachtig, te mooi om waar te zijn. Hij moest er alles aan doen niet over te komen als een ouwe zak van twee decennia ouder. Hij wilde haar jeugdige energie absorberen,  één worden met deze Godin.

Maria. Een paar maanden terug reed hij na een lange dienst naar zijn huis aan de andere kant van zijn stad. Het was een regenachtige nacht. In het midden van de brug over de rivier die de stad in tweeën deelde stond een persoon. Geen plek om stil te staan, eigenlijk nooit, maar al helemaal niet in deze natte smerige nacht. Hoewel doodmoe, zette hij de wagen aan de kant, nam contact op met de meldkamer, trok de kraag van zijn jas op en liep een paar meter terug. Het was een vrouw, Maria.

Hij had haar aangesproken, gevraagd iets van de rand weg te gaan. Ze zag geen toekomst, was woedend, was kapot, verslagen, bleek verlaten door haar vriend, verlaten voor haar beste vriendin. Hij was de liefde van haar leven. Een groter verraad kon zij zich niet voorstellen, het was of moord of zelfmoord. Ze had gekozen voor het laatste.

Twee lijken, twee lakens. Een man en een vrouw. De kelen doorgesneden,  de man lelijk toegetakeld,  lid in de mond van de vrouw, de ballen misten, er was geen geld verdwenen, autosleutels, rijbewijs, er leek niets weg. 

Gino vroeg zich af of hij het goed zag, hij kneep zijn ogen nog eens dicht, haalde diep adem, en keek nog eens naar de man. 

Jezus dacht hij. Het is hem. Een koude rilling ging door zijn lichaam.

-Is er iets Gino?

-Uh, nee meneer de commissaris, sorry, zei u wat?

Na het verslag van de schouwarts, die het ontbreken van de zaadballen bevestigde, de eerste informatie van de collega's die de deuren waren langsgegaan, er was een vrouw gezien, had hij zich met een smoesje verontschuldigd. Zou het zijn?

Na een uur doelloos rond gereden te hebben wist hij dat hij maar één ding kon doen. Hij reed naar het huis van Maria. Parkeerde de auto op een lege plek om de hoek. Hij twijfelde of dit was wat hij wilde, was het slim, dom, overdreven? Even keek hij naar de sleutel in zijn hand, de sleutel van haar voordeur, stapte uit en liep traag terug naar haar huis. Stak de sleutel in het sleutelgat, draaide de sleutel om, de deur ging soepel open. Het was duidelijk, Maria was aan het koken, het rook heerlijk in huis, ze was niet alleen bloedmooi maar ook een excellente kok. Het stelde hem ietwat gerust dat ze gewoon aan het koken was. Op zijn roepen kwam geen reactie. Hij liep naar de huiskamer, leeg, keek in de badkamer, het rook fris, de wasmachine draaide, op het fornuis in de keuken stond een geurige tomatensaus te borrelen, tomatensaus, zijn ogen schoten naar het midden van de saus, daar lagen ze, alle twee. 

Rh (c)

Giallo uno? Zie klik hier

Giallo is een Italiaans subgenre op het snijpunt van de misdaad-, thriller-, en horrorfilm. De glorieperiode waren de jaren 1960 tot 1980, gedomineerd door de regisseurs Mario Bava en Dario Argento. Met het woord giallo duidt men in Italië misdaadromans aan, of meer algemeen het politiegenre.

Er werd in dit genre veel gebruik gemaakt van stevige geluiden, kleuren en contrasten. Het inzoomen op ogen of oog onder begeleiding van spanningverhogende muziek was een vast gegeven. Een vergelijk met de Spaghetti Westerns is op zijn plaats.

Bijna als in een stripverhaal wordt dat wat gebeurt extra benadrukt.

Giallo, geel, is afgeleid van een in de jaren 50/60 populaire spannende Italiaanse boekenreeks met een gele rug.