Afscheidsbrief

Dag,

Misschien wil je weten waarom ik het gedaan heb? Ik dacht altijd dat je mijn vriendin was. Dat we altijd alles tegen elkaar zeggen konden. Dat we dat ook deden. Dat is kapot. Je vroeg mij waarom ik me altijd zo lelijk opmaakte, zoveel make-up gebruikte, van die felrode lipstick opdeed. Dat vroeg je me. Terwijl ik dat al zo doe sinds wij elkaar kennen. Sinds dat jij van een andere school bij mij het examenjaar inschoof. Ik vroeg of je naast mij wilde zitten. Ik nam je mee in de pauze om samen met mij en mijn vriendinnen te zitten, zodat jij niet alleen zou zijn. Dat leek mij zo akelig, alleen op zo’n grote school, niemand kennen. Sindsdien zijn we onafscheidelijk geweest. Zeg een jaar of vijfendertig. We deelden al onze geheimen. Dacht ik. En dan kom jij met die vraag. Je zegt mij dat er meer mensen zijn die zich die vraag stellen. Je sprak dus over mij met anderen. Over iets dat mij mij maakte. Iets waardoor ik die middelbare school kon doorlopen. Het gaf mij iedere dag de moed naar buiten te gaan, te zijn tussen de mensen. Door die make-up en ja ook zeker die lipstick. Ik ontleende er mijn zijn aan. En dan zomaar, stel jij mij deze vraag. Waarom in Godsnaam. Na al die jaren. Een klap in mijn gezicht, nee alsof ik met hoge snelheid tegen een betonnen muur aan knalde. Thuis heb ik gehuild. Heel hard gehuild. Op mijn knieën boven de wc gehangen. Alles kwam eruit. Wie was ik? In plaats van dat ik dacht op gelijke voet te staan was ik het gespreksonderwerp. Ik had me nooit zo mogen voelen, ik dacht niet op te vallen, gewoon erbij te horen, maar het tegenovergestelde was waar. Jullie. Jij! Lelijk zei je. Lelijk? Ik keek naar mezelf in de spiegel. Zonder make-up durf ik geen stap buiten te zetten. Met make-up dus ook niet meer. Ik ben kapot. Niets is meer heel. Stuk voor altijd. Dank, dank voor je eerlijkheid na al die jaren. Dank dat je mij alles ontnam, mijn ik, mijn idee over een vriendschap die er nooit bleek te zijn geweest, mijn wil er te zijn. 

Dag, het is klaar.

(c) RH 14/6/17

Meer lezen?